Avatar Wiki
Registreer
Advertisement
Boek 2: Aarde in de Legende van Aang
<< Water (De Bibliotheek) Vuur >>
1 De Avatar Trance (201)
2 De Grot van Twee Geliefden (202)
3 Terug naar Omashu (203)
4 Het Moeras (204)
5 Avatardag (205)
6 De Blinde Bandiet (206)
7 Zuko Alleen (207)
8 De Jacht (208)
9 Bitterhard Werken (209)
10 De Bibliotheek (210)
11 De Woestijn (211)
12 De Slangenpas (212)
13 De Boor (213)
14 Stad van Muren en Geheimen (214)
15 Verhalen uit Ba Sing Se (215)
16 Appa's Verloren Dagen (216)
17 Het Laogai Meer (217)
18 De Aarde-koning (218)
19 De Goeroe (219)
20 De Tweesprong van het Lot (220)
   


Deze pagina is Onder Constructie Ik kan het verklaren, Majesteit. Dit is niets anders dan een... nieuwbouw project.

Deze pagina is Onder Constructie. Wegens staking van de bouwers is deze WIKI nog niet compleet. Mocht U relevante informatie hebben over De Bibliotheek binnen de legendes vul dit dan graag aan. De Engelstalige Avatar Wiki is completer, helaas zijn de verhalen in sommige details net iets anders.




De Bibliotheek
Team Avatar en Professor Zei bij een eenzame toren midden in de woestijn.
Informatie
BoekAarde
Hoofdstuk Nummer30 van de 61
Productie Code

Boek 2 Aarde
Hoofdstuk 10
210

Hoofdstuk Nummer van de 52
Productie Code

Fanon

Originele vertoon datum•14 juli, 2006 (Engels)
Hoofdstukken Gids
← Vorige"Bitterhard Werken"
Volgende →"De Woestijn"
Artikelen over dit Hoofdstuk (26)
Afbeelding gallerij dit Hoofdstuk (25)
Artikelen over Wan Shi Tong (1)
Afbeelding gallerij Wan Shi Tong (3)
Afbeelding gallerij Zei (3)
{{{catalogi}}}
{{{catalogi}}}

De Bibliotheek is het tiende hoofdstuk van Boek 2: Aarde. De productie code is 210.

Professor Zei vertelt de groep over een verborgen Bibliotheek in de woestijn. In de bibliotheek, ontdekt Sokka een cruciale zwakte de Vuurnatie waardoor ze de oorlog kunnen beëindigen: de datum van de komende zonsverduistering. De beheerder van de bibliotheek, de geest Wan Shi Tong, weigert hen toe te staan om te vertrekken met de kennis en laat de bibliotheek in het zand zinken. Ondertussen wordt Appa ontvoerd door zandmeesters terwijl Toph haar handen vol had met aardsturen om het zinken van de Bibliotheek tegen te gaan. Ze ontsnappen uit de bibliotheek, maar zijn verdrietig over het verlies van Appa.

Het Verhaal[]

Aang zit schijnbaar te mediteren aan de rand van een woestijn. Hij heeft een fluit in zijn handen. Appa, Sokka, Toph, Katara en Momo staan een eindje achter Aang. Sokka vraagt wat er hier eigenlijk te zien is. Toph knielt en voelt aan de grond. Ze zegt dat er best veel te zien is er zitten honderden kleine. Aang sust haar en zegt dat hij weet dat zij onder de grond kan kijken, maar ze moet zijn verrassing niet bederven, Aang speelt een noot en een grond diertje komt uit de grond omhoog en piept dezelfde noot. Hij speelt nog een noot en een ander laat zich zien en diertje piept hem weer na. Hij roept uit dat hij een heel orkest uit de grond stampt. Sokka reageert dat dat orkest allemaal maar bla bla bla is en de diertjes doen hem ook onmiddellijk na. Momo is wel nieuwsgierig en duikt een holletje in. Om er bij een ander gat weer uit te komen. Aang blijft nog wat nootjes ronddelen, de bos marmotten piepen hem na en Momo rent naar ieder piepend diertje. Sokka is dit spelen zat en stopt een vinger in de fluit en Aang stopt abrupt met spelen. Hij zegt dat het hartstikke leuk is allemaal, hij vraagt of ze niet iets belangrijkers te doen hebben. Ze moeten plannen maken. Toph zegt dat ze plannen hebben, ze nemen lekker een mini vakantie. Sokka zegt dat er geen tijd is voor vakantie, Aang zegt dat hij de elementen leert zo snel als hij kan, hij oefent elke dag keihard met Toph en Katara, hij traint de pijl van zijn hoofd. Katara is het met hem eens, ze mogen toch ook wel eens een beetje plezier hebben. Sokka stelt dat hij alle elementen onder de knie krijgt, en hij vraagt wat ze dan moeten, er is geen wegenkaart van de vuurnatie of zo. Of lopen ze door tot ze bij de vuurheer op de stoep staan. En hij doet een toneelstukje alsof hij op de deur klopt bij de vuurheer en vraagt of er iemand thuis is. Hij denkt dat zoiets niet gaat werken, ze moeten hun verstand gebruiken om deze oorlog te winnen. Aang pakt zijn fluit en maakt een toon, een bosmarmot vlak voor hem komt omhoog en doet dezelfde piep, Momo rent er naartoe en zit in het gat te wroeten. Aang staat op op een bolletje lucht. Katara zegt dat het OK is, als hun vakantie eropzit gaan ze op zoek naar Sokka's verstand. Aang schiet in een lach.

Aang rolt een kaart open en zegt tegen Katara dat het haar beurt is. En hij vraagt waar zij heen wil op mini vakantie. Ze buigt dichterbij de kaart en vraagt wat Aang denkt van de Mistige Palm Oase. Ze zegt dat dat wel verfrissend klinkt. Aang roept uit dat hij die kent, dat is een ongerepte ijsbron, en het woord ongerept gebruikt hij niet zo snel. Het is echt een wonder der natuur.

IJsbron[]

De hond likt wat aan de ijsbron.De hond likt wat aan de ijsbron.

Ze landen met Appa bij de oase. Het ziet er allemaal vervallen en stoffig uit. Aang zegt dat er zeker een nieuwe eigenaar is gekomen nadat hij hier honderd jaar geleden was. En hij lacht verontschuldigend. Ze lopen naast elkaar door de poort en als ze binnen zijn valt het houten bord dat boven de ingang hing met een klap op de grond. De huisjes hebben dezelfde leem kleur als de grond, her en der langs de huisjes zijn schaduw luifels gehangen. Een hond likt wat aan de ijsbron in een kuil midden in het dorp. Er is niemand te zien behalve bij wat het dorps café lijkt te zijn. Er hangt een lampion naast de deur. Diverse personen in grijze lappen en met grijze stof omwikkelt gezicht, handen en benen hangen tegen de muur aan beide kanten langs de deur. Onze vrienden gaan door het gordijn naar binnen en een van de grijze personen spuwt vlak voor Sokka op de grond. Deze doet even een dreigende houding maar de spuwer lacht maar een beetje, hij heeft een witte bril op met slechts smalle horizontale spleetjes om door te kijken. Katara ziet Soka stil staan en trekt hem door het gordijn naar binnen.

Het duurt enige seconden voor onze vrienden zich hebben aangepast aan het duister. Her en der liggen mensen over tafeltjes geleund te slapen. Aan de bar staat een man die een mango bestelt. Boven de bar hangen trossen bij elkaar geknoopte vruchten. De barman pakt zijn twee zwaarden van zijn rug en gebruikt ze om een kom van ijs van een stapel te pakken. Hij snijdt met de zwaarden enkele mango's en twee andere vruchten los van hun tros. Vervolgens snijdt hij de vruchten los van de pit en slaat de pit een eind weg. Hij veegt de stukjes vrucht van de snijplank in de ijskom. Met de zwaarden pakt hij een kan op en schenkt wat vloeistof bij de vruchten. De kom schuift hij met een strootje en een parasolletje naar de klant. De klant geeft hem een munt. Sokka heeft dit gezien en zegt dat hij ook best zin heeft in zo'n lekker fris vruchten drankje bij het uitstippelen van hun strategie. Hij duwt Aang en Toph opzij en rent naar de bar, waar hij de barman aanspreekt. Op dat moment loopt Aang de ijskom uit handen van de man. De kom valt op de grond en Aang zit van top tot teen onder het sap. Aang stelt direct gerust dat er niets aan de hand is en dat hij zo weer schoon is. Hij stuurt lucht en zijn kleding is weer droog en de ijskom en restjes sap zijn allemaal verdwenen. De man houd zijn hoed vast en zegt dat hij een levende legende is. Aang kijkt hem vragend aan, en zegt dat dat wel mee valt. De man concludeert dat hij een luchtnomade is, in levende lijve. Hij stelt zich voor als professor Zei, hoofd antropologie aan de Ba Sing Se universiteit. Hij gaat direct door en pakt Aang's hand en bestudeert de tatoeage en vraagt van welke luchttempel hij afkomstig is. Aang antwoord dat hij van de Zuidelijke tempel komt. Professor Zei vindt dit prachtig, hij heeft een krompasser en meet Aang's hoofd en vraagt wat het belangrijkste agrarische product van zijn volk was. Aang denkt even na en vraagt of vruchtentaart ook een agrarisch product is. Dit vindt de professor inderdaad fascinerend en dat is er eentje voor zijn dagboek. Katara, Toph en Sokka hebben ondertussen een ijskom gekregen en Sokka zegt de professor dat hij iemand is die nogal wat rond reis, en vraagt of hij misschien ook een wat nieuwere kaart heeft. De kaart die zij hebben is nogal veroudert. De professor maakt aantekeningen, kijkt op en zegt dat hij die zeker wel heeft.

Naar de Bieb[]

Toph zit te slurpen uit haar kom en legt haar voeten op een andere stoel. Sokka rolt een kaart uit op tafel, hij zoekt op de kaart en zegt teleurgesteld dat hij geen vuurnatie kan vinden. Hij staat rechtop en vraagt of er dan niemand een goede kaart van dat land heeft. Katara bewondert de kaart en concludeert dat de professor veel tochten in de woestijn gemaakt heeft.

Kaart Si Wong woestijn.Kaart Si Wong woestijn

De professor zegt dat hij bang is dat het allemaal voor niets geweest is. Hij heeft overal in het aardrijk verloren beschavingen gevonden, maar het kroon juweel heeft hij nooit kunnen vinden. Wan Shi Tong's Bibliotheek. Toph vraagt met overslaande stem van ongeloof of hij dus al jaren door de woestijn zwerft op zoek naar iemands boekenkast. De professor zegt de jongedame vriendelijk dat die bibliotheek meer waard is dan goud, men zegt dat er een grote schat aan kennis ligt. En kennis zegt hij met een vinger opgestoken, is onbetaalbaar. Toph zegt dat dat opwindend klinkt. De professor vervolgt dat de bibliotheek gebouwd is s door de grote kennisgeest Wan Shi Tong met behulp van zijn knappe kenniszoekers. Sokka verklaart glunderend dat die geest dus knappe assistentes heeft. Katara duwt de glimlach van zijn gezicht en zegt dat met knap de professor bedoelt dat ze slim zijn. De professor zegt dat ze dat inderdaad ook zijn het zijn beeldschone schepseltjes. Wan Shi Tong en zijn kenniszoekers verzamelden boeken van over de hele wereld en stelde ze beschikbaar aan de mensheid om er ons voordeel ermee te doen. Sokka vraagt of als er zoveel boeken liggen, zou er dan ook iets staan over de vuurnatie, een kaart misschien, De professor zegt geen idee te hebben, maar als er al zoiets bestaat, dan ligt het in de Wan Shi Tong bibliotheek. Sokka denkt even en zegt dan dat dat geregeld is, hij zegt Aang dat volgens hem, hij aan de beurt is. Hij zegt steeds luider dat hij graag op vakantie wil naar die bibliotheek. En hij strekt zijn arm en steekt een vinger in de lucht als een superheld. Toph steekt ook haar vinger op en zegt hallo, en ze vraagt wanneer zij mag kiezen. Sokka zegt dat ze wel iets langer bij hen moet werken voor ze in aanmerking komt voor vakantie. Toph zet haar ijskom met een klap op tafel kruist haar armen en doet verontwaardigt puh. De professor zegt dat je hem ook nog moet vonden natuurlijk. Hij zegt dat hij een paar tochten gemaakt heet in de Si Wong woestijn en het altijd maar net overleefde. Hij vervolgt teleurgesteld dat hij bang is dat er niet door die woestijn heen te komen is. Sokka vraagt lachend of de professor hun luchtbizon eens wil zien. De professor klaart direct op en vraagt of ze echt een luchtbizon hebben.

We zijn buiten de oase, waar Appa moest blijven. Een groep personen met lappen over ieder stukje huid lopen naar Appa toe. Appa doet grommend enkele stappen zijwaarts. De professor kent deze personen blijkbaar en zegt dat de zandmeesters voort moeten maken en wegwezen bij die bizon. De zandmeesters zijn op een houten constructie geklommen en sturen een zand hoosje achter een zeil, het gevaarte is een catamaran die best wel snel over het zand glijd, Boos kijken onze vrienden de vreemde gasten na die met twee zandglijders de woestijn in gaan.

Zand[]

Even later vliegen ze met de professor boven de woestijn. Toph houd zich goed vast aan het zadel, Katara kijkt over de rand en Sokka heeft een hoofd doek tegen de zon gemaakt. Hij pakt de verrekijker en speurt de woestijn af. Professor Zei zit naast Aang op Appa's kop en klimt nu naar voren en vraagt Appa of hij de laatste van zijn soort is. Appa gromt veelzeggend. Professor Zei houd zijn hoed vast en zegt dat hij dat schitterend vind, Hij zou willen dat hij de taal van de luchtbizons sprak, hij zwijmelt weg bij het idee aan de verhalen die Appa hem zou kunnen vertellen. Momo komt naast de professor voorop Appa's kop en kwettert er vrolijk op los. De professor maant de kletskous tot stilte, Aang zit met de tekening van de bibliotheek voor zich en roept een kreet van bewondering. Hij zegt dat het toch niet zo moeilijk kan zijn om zo'n gebouw te vinden. Ze vliegen over de eindeloze woestijn. Toph heeft het niet erg naar haar zin en vraagt een beetje boos of die bieb wel echt bestaat. Professor Zei weet te vertellen dat volgens sommigen de bibliotheek niet echt bestaat. Toph klinkt nu echt boos als ze zegt dat hij dat misschien wat eerder had kunnen zeggen. Ze laat zich achterover vallen in het zadel. Ze vliegen verder over zand duin na zand duin en ze zien er allemaal hetzelfde uit. Professor Zei maakt aantekeningen op zijn schrijfblok. Toph schreeuwt ineens daar is ie, terwijl ze in de verte wijst. Sokka en Katara duiken op naast haar om in de aangegeven richting te kijken, er is niets te zien dan zandduinen en Aang op de kop van Appa kijkt al van hoe komt zij daar nou bij de rest kijkt nu ook naar Toph en die zegt dat het zo klinkt als straks een van hen hem ziet en wappert met een grote grijns een hand voor haar eigen ogen. Katara zegt dat het toch niet zo moeilijk kan zijn om zo'n enorm gebouw te zien vanuit de lucht.

Sokka zit te turen door zijn kijker als hij ineens iets ziet, hij roept de rest daar eens naar te kijken en vraagt of iemand weet wat het kan zijn. Ze vliegen op de toren af. Het lijkt een beetje op een vuurtoren en staat eenzaam, zonder enig ander gebouw midden in de woestijn. Ze staan ernaast en bekijken het bouwsel dat nog best een hoge toren is. Katara zegt het maar te laten, het is duidelijk niet wat ze zoeken. Ze houd de tekening voor zich en zegt dat het gebouw op de schets gigantisch is. Ze zien iets glinsteren op de top van een duin. Een dier met een rol in de bek komt aanlopen. Sokka vraagt wat voor dier dat is. We zien het dier naar de toren en er vervolgens tegen de muur recht omhoog lopen. Professor Zei zegt dat hij denkt dat dat een van de kennis zoekers zou kunnen zijn. Hij vervolgt enthousiast dat de bibliotheek hier ergens moet zijn.

Een tekening van de Bibliotheek, een wat op de San Marco kapel in rome gelijkend.De tekening van de Bibliotheek.

De tekst op zijn tekening van de bibliotheek is 萬知堂神祕图書館, en het betekend "Wan Shi Tong's Mysterieuze Bibliotheek" (aldus de Engelse site).

Sokka, Katara en Aang bestuderen de tekening van het gebouw en Sokka zegt dat dit de bibliotheek is. Hij wijst op de toren die ook als hoogste bouwsel op de tekening staat. Hij zegt dat de bibliotheek helemaal begraven is. De professor roept wanhopig dat de bibliotheek begraven is, Hij roept dat zijn levensdoel tot de nok toe vol zit met zand. Hij zit op de knieën en heeft een schepje in zijn hand, hij zegt dat hij dan maar gauw gaat graven. Hij schept erop los met zijn kleine schepje. Toph legt haar hand tegen de toren en zegt dat hij moet weten dat dat niet nodig is, van binnen lijkt alles nog in prima staat en heel groot. Sokka zegt dat die vos door een raam naar binnen ging. Toph zegt dat ze dan maar zonder haar moeten gaan. Katara vraagt of ze iets tegen bibliotheken heeft. En Toph antwoord dat ze wel eens een boek vast gehad heeft, en ze moet zeggen dat het is niet echt iets voor haar is. Katara bedenk weer eens dat Toph toch echt blind is, en verontschuldigd zich. Toph zegt dat ze maar een gil moeten geven als ze iets hebben om naar te luisteren.

Sokka gooit zijn boemerang met een lang koord eraan door één van de hoge vensters in de toren. Aang stel Appa gerust dat hij van hem nooit meer onder de grond moet gaan. Appa moet maar bij Toph blijven. Appa gromt wat en Toph vraagt hem wat er is.

Rondingen[]

Ze klimmen nu omlaag naar het binnenste van de bibliotheek. De wanden van de toren zijn rijk versiert met reliëfs van krullen en bloemen. De professor zegt dat het adembenemend is in de ruimte onder de toren, Hij zegt dat de geesten kosten noch moeite bespaart hebben bij de bouw. Ieder vlak van de wanden is bewerkt, de bogen onder de koepel hebben uilen gezichten. Professor Zei zegt ze te kijken naar die prachtige rondingen. Sokka en Aang gniffelen om die opmerking. Hij vraagt waarom ze lachen en ze doen het af als niets, ze houden van mooie gebouwen. Hij reageert dat dat net is als hij. Even later zijn ze op een loop niveau en de professor is nu echt gefascineerd, met een kreet van ongeloof beschrijft hij het exquise mozaïsche tegelhandwerk van dit ornithologische symbool. Bij het zien van de totaal niet begrijpende gezichten vertaalt hij dit als mooie uil.

Ze horen een geluid uit een van de gangen komen en verstoppen zich allemaal achter een pilaar aan de andere kant. Een reusachtige uil komt binnen wandelen en ziet het koord hangen. De uil spreekt dat het weet dat zij er zijn. De professor rent naar voren en stelt zich voor als professor Zei hoofd antropologie aan de Ba Sing Se universiteit. De uil zegt hem te vertrekken zoals hij gekomen is. Anders wordt professor Zei een opgezet hoofd antropologie. En de uil kijkt naar een verzameling gezichten die aan een pilaar hangt. Aang, Sokka en Katara komen nu ook tevoorschijn. Sokka vraagt of de uil degene is die dit gebouw uit de geestenwereld hiernaartoe heeft verplaatst. De uil bevestigd dit en zegt dat hij Wan Shi Tong is, hij die tienduizend dingen weet. En hij constateert dat zij duidelijk mensen zijn die tussen haakjes niet meer welkom zijn in zijn studiezaal. Aang vraagt wat de uil dan tegen mensen heeft. De geestige uil schraapt de keel en zegt dat mensen alleen dingen willen leren om andere mensen de baas te zijn, zoals die vuurmeester die hier jaren geleden kwam met als doel zijn vijand te vernietigen. Dus, vraagt hij, wie willen jullie vernietigen. Sokka vraagt wat doen en zegt neee, niets vernietigen, daar doen wij niet aan. De geestige uil vraagt wat zij hier dan wel zoeken. Sokka stamelt even en zegt dan vrijwel in een keer dat zij kennis omwille van de kennis zoeken. De geestige uil staat met zijn ogen bijna tegen Sokka aan en zegt dat als hij een potje gaat staan liegen tegen een alleswetende geest, hij er op zijn minst een beetje moeite voor moet doen. Sokka zegt keihard dat hij niet liegt, hij is hier met de Avatar, die is de brug tussen onze werelden en hij staat voor Sokka in. En hij schuift Aang naar voren. Die moet eerst een por krijgen voor hij bedenkt dat hij zou moeten spreken. En er komt een aarzelend, dat dat klopt wat Sokka zegt, en Aang vervolgt met dat zij de kennis uit zijn bibliotheek niet zullen misbruiken. En hij geeft zijn woord, alle mensen buigen. De geest bromt wat en staat hen dan toch toe.

Kennis Voor Kennis[]

Zij mogen kijken in zijn enorme collectie, op een voorwaarde. Om hun waarde als geleerde te kunnen toetsen vraagt hij een waardevolle bijdrage van ieder. Professor Zei komt direct naar voren met een enorm boekwerk in zijn handen. Hij knielt en vraagt of de uil alstublieft dit boek aan wil nemen als geschenk aan zijn bibliotheek. De geest zegt dat het een eerste editie is, hij vindt het heel aardig en veegt er met een vleugel overheen en het boek is verdwenen. Katara heeft een originele watersturings rol voor hem en de uil zegt dat de illustraties zeer stijlvol zijn. Hij veegt er weer met een vleugel overheen en de rol verdwijnt. Aang staat te denken, en bedenkt ineens iets hij graait in zijn kleding en haalt er een rol uit. Hij toont de uil de opsporings poster van hem. De uil zegt dat dat er ook nog wel mee door kan. Hij zwaait een vleugel en de poster is weg. Sokka komt aan huppelen beleeft de grote geest aansprekend en vraagt hem op te letten. Hij heeft een koordje in zijn hand en knoopt daar in een paar tellen een vlinder achtige knoop van. Hij zegt dat dit een speciale knoop is die ook als kennis telt toch. De geestige uil vraagt hem of hij nu heel erg slim denkt te zijn, De geestige uil veegt met zijn vleugel de knoop weg en wenst hen veel plezier. Hij springt over de rand van de galerij waar ze op staan en verdwijnt cirkelend in de diepte. Sokka zegt nog zachtjes dat de uil er anders wel mooi in stinkt.

Toph verveelt zich een beetje, het samen met Appa in de schaduw van de toren blijven is niet erg opwindend. Ze vraagt hem of hij van vliegen houdt. Appa krabt wat met zijn rechter voorpoot en gromt een beetje. Ze zegt dat zij zich natuurlijk meer thuis voelt op de grond, waar ze kan zien. Ze verklaart dat ze niet echt ziet zoals hij dat doet, maar ze voelt de trillingen in de grond met haar voeten. Maar ze vindt dit zand zo los en korrelig, alles voelt er donzig door. Appa geeuwt wat en Toph zegt snel dat er niet iets mis is met donzig.

Een kennis zoeker zet een boek op een plank tegen de muur achterin is een fenix reliëf zichtbaar. Aang zit in een plaatjes boek te bladeren, hij ziet ineens iets bijzonders en hij vraagt de rest om naar deze gekke leeuwen schildpad te kijken. Sokka ziet een mooi boek en laat het in zijn tas glijden, hij zegt over de leeuwen schildpad dat het niets voorstelt. Katara vraagt aan Aang of hij wist dat hij in een vorig leven linkshandig was. Aang glundert een beetje en zegt dat hij wist dat hij bijzonder was. Professor Zei heeft een half metertje boeken verzamelt en kan zijn geluk niet op. Sokka pakt een rol bekijkt hem even en hij verdwijnt in zijn tas. Sokka dwaalt wat rond en vindt een vitrine met daarin een half verbrand document, hij leest "de zwartste dag in de geschiedenis van de vuurnatie", hij ziet dat er een datum boven staat, maar dat er verder niets bij staat. Hij wrikt het glas los met zijn machete en neemt het document uit de vitrine. De rest komt aan wandelen en Sokka is ineens heel gehaast. Aang vraagt wat hij gaat doen. Hij zegt dat hij gaat uitzoeken wat er met de vuurnatie gebeurde op hun zwartste dag. Hij vindt het er veelbelovend uitzien.

Ze komen in een andere afdeling van de bibliotheek. Er hangt een grote vlag met vuurnatie teken en Sokka zegt dat de informatie over de vuurnatie hier ergens moet staan. Ze lopen de afdeling binnen en vinden een zwartgeblakerde ruimte. Aang concludeert dat er hier vuurmeesters bezig geweest zijn. Katara zegt dat ze alles vernietigd hebben wat met de vuurnatie te maken had. Sokka roept dat hij dat niet eerlijk vindt, net als hij denkt de vuurnatie een stap voor te zijn, blijkt het dat ze hen hier allang verslagen hebben. Hij zegt dat hij moet weten wat er gebeurde op die zwartste dag. Een van de kennis zoekers staat op de achterpoten en piept om aandacht. Sokka zegt het gekke kleine vosse beest gedag. Het dier draait zich om en houd het hele lijf gestrekt. Professor Zei zegt dat het erop lijkt dat het dier Sokka wil helpen. Sokka geeft schoorvoetend toe en zegt dan wel mee te zullen lopen. Het dier rent over diverse galerijen en stopt voor een grote cirkelvormige deur. Het kruipt door een klein poortje en even later rolt het midden van de deur weg, het dier zit daar op hen te wachten.

Planetarium[]

Ze komen in een koepelvormige schemerige ruimte. Het dier bedient een hefboom en de koepel verandert in een sterrenhemel. Ze staan met open mond naar het schouwspel te kijken. Professor Zei zegt dat dit vertrek echt een wonder is, een mechanisch wonder, het is een planetarium met bewegende hemel. Sokka zegt dat het heel erg mooi is, maar vraagt wat zij hieraan hebben. Ze staan bij een ronde tafel in het midden van de ruimte. De tafel heeft markeringen in cirkels en een aanwijs arm die in het midden en aan de rand vastzit en waar de cirkels met tekens onder rond kunnen draaien. Katara zegt dat de tekens misschien jaren en tijden aangeven. Ze zegt Sokka de datum in te voeren van dat perkament dat hij heeft. Sokka sust zijn zus fluisterend dat ze dat niet moet zeggen waar die vos bij is, die hoort bij de uil. Sokka gluurt even op het document en draait de schijven met tekens zo dat ze onder de aanwijs arm de datum en tijd aangeven van het document. Daarna bedient hij de hefboom en de koepel verandert. Aang zegt dat hij eerlijk vindt dat Sokka de mooiste vakantie heeft uitgekozen. Als het mechaniek tot stilstand komt is het schemerdonker. Katara vraagt waar de zon is. Aang zegt dat hij nu dus blijkbaar kapot is. Sokka denkt en zegt dat het apparaat niet kapot is, De zon staat achter de maan, het is een zonsverduistering. Hij roept uit dat dit dus letterlijk de zwartste dag is in de geschiedenis van de vuurnatie, nu begrijpt hij het. Er is iets heel ergs gebeurt op die dag, hij weet niet wat, maar wel waarom. Hij pakt Aang en roept uit dat vuurmeesters hun krachten verliezen bij een zons verduistering. Professor Zei maakt aantekeningen. Sokka verontschuldigt zich bij Aang en Momo voor het al te enthousiaste geschud. Katara zegt dat daar wat in zit, ze bedoelt dat ze weten wat de maansverduistering op de Noordpool deed met de watermeesters, De kennis zoeker gaat rechtop zitten en wacht duidelijk op een beloning. Sokka zegt dat het vosbeest het verdient heeft en haalt een hapje uit zijn tas. Sokka zegt dat ze met deze informatie baar de aardkoning in Ba Sing Se moeten. Ze wachten op de volgende verduistering en vallen de vuurnatie aan als ze volkomen weerloos zijn.

Hij roept dat de vuurheer ten onder zal gaan. Een donkere schaduw verschijnt achter hem. Het is Wan Shi Tong die zegt dat stervelingen toch zo voorspelbaar zijn. En voegt eraan toe dat ze ook vreselijke leugenaars zijn. Sokka slikt even. Wan Shi Tong zegt dat ze zijn vertrouwen hebben beschaamd, ze waren van het begin af aan van plan om zijn kennis te misbruiken voor duivelse plannen. Sokka verdedigt hen met dat de uil het niet begrijpt, de vuurnatie die is pas duivels. Hij heeft gezien wat ze gedaan hebben met zijn bibliotheek. Hij gaat verder dat ze vernielzuchtig en gevaarlijk zijn, ze moeten deze informatie echt hebben. De geestige uil vraagt hem of hij de eerste denkt te zijn die gelooft dat zijn strijd gerechtvaardigd is. Hij zegt dat talloze anderen hen voorgingen, op zoek naar wapens, zwakke plekken of oorlogs strategieën. Aang zegt dat ze wel moesten, ze beschermen alleen de mensen die hen lief zijn. Wan Shi Tong zegt dat hij nu gaat beschermen wat hem lief is. Hij wappert met zijn enorme vleugels. Aang vraagt wat hij doet. Hij zegt dat hij al zijn kennis terug neemt zodat niemand die ooit nog zal kunnen misbruiken. Katara zegt dat hij het gebouw laat zinken, en dat ze hier snel weg moeten. De geestige uil krijgt een langere nek en zegt dat hij dat niet kan toestaan, ze weten al teveel. Hij duikt op hen af en ze vluchten door de deur van het planetarium naar de bibliotheek.

De Toren Zakt weg[]

Toph zit tegen Appa aangeleund als Appa ineens onrustig begint te grommen. Toph zegt dat ze al gezegd heeft dat ze niet wil knuffelen. Appa loopt weg en Toph valt achterover. Toph staat even voor de toren ze zegt dat het gebouw wegzakt en daarna in paniek nog eens dat het gebouw wegzakt, ze rent eropaf en zet haar vuisten in de muur, die barst, maar niet breekt. Ze zakt weg in het zand en besluit het zand onder haar voeten te verdichten voor ze nog een poging waagt de toren te stoppen met zinken. En met succes, het lukt Toph om te voorkomen dat de toren verder wegzakt.

In de bibliotheek rennen onze vrienden voor hun leven om te ontkomen aan de geestige uil met slangennek en om het gebouw uit te komen voordat het helemaal weggezakt is, Overal sijpelt zand naar binnen en de geestige uil doet niet overal moeite om netjes tussen de boeken kasten door te gaan. Professor Zei stopt met rennen en met een stapel boeken voor zich vraagt hij de grote kennisgeest niet zijn enorme kostbare boeken collectie te vernietigen. Aang ziet dat hij blijft staan en stuurt een sterk zuigende windvlaag die de professor nog net op tijd uit de snavel van Wan Shi Tong haalt. Aang haalt nogmaals uit met zijn staf, nu om de geestige uil uit balans te krijgen. Dit lukt redelijk, de geestige uil valt diverse verdiepingen omlaag. Aang roept dat ze terug moeten naar de oppervlakte. Sokka blijft staan en denkt na. Katara roept hem mee te komen. Hij zegt dat ze nog niet weten wanneer de volgende zonsverduistering is. Katara zegt hem niet zo stom te doen, dat komt nog wel een keer. Sokka ontkent hartgrondig, en zegt dat als ze nu weggaan ze het nooit te weten komen. Hij vraagt Aang mee te komen naar het planetarium, hij moet dekking geven. Hij zegt dat Katara Momo mee moet nemen en weg moet wezen uit dit gebouw. Hij roept nog dat ze vlug moeten zijn als de geestige uil door een boekenkast dendert en bijna Katara in de snavel krijgt. Ze roept Sokka op te schieten terwijl ze zelf voor haar leven rent. Professor Zei duikt ergens achter een boekenkast weg en begint als vanzelf weer boeken te lezen. Katara moet rennen.

Buiten staat Toph uit alle macht de toren boven het zand te houden. Een stofwolk nadert tussen de duinen Appa gromt en Toph vraagt wat er nu weer is. We zien drie zandglijders op volle snelheid aankomen, een zandmeester stuurt een stofwolk vooruit. Toph vraagt luidkeels wie daar is. Niemand die reageert, de zandzeilers omsingelen Appa.

Binnen zien we Aang en Sokka naar het planetarium rennen. Aang vraagt waarom ze dit doen en Sokka antwoord dat als je op deze kalender de verduisteringen uit het verleden kunt zien, kun je er misschien ook de volgende mee voorspellen. Aang zegt dat ze nooit alle datums kunnen natrekken. Sokka zegt dat dat ook niet nodig is, ze hebben genoeg aan alle dagen voordat Sozins komeet komt. Hij zegt dat ze beter niet aan erna moeten denken. Sokka draait de dagen voor en Aang haalt de hendel iedere keer over. Na een paar keer bijna de maan voor de zon roept Aang dat die verduistering maar snel moet komen. Even later is het zover, de zon is verduistert door de maan. En Sokka roept dat de zonsverduistering al over een paar maanden is. Hij noteert de datum en zegt dat ze nu snel naar Ba Sing Se moeten.

Het Spijt me Appa[]

Buiten staan de zandmeesters om Appa heen met zand zakjes aan touwen Ze werpen de touwen over Appa en houden hem op de grond, ze moeten daarvoor hun voeten in verdicht zand vast zetten. Toph zegt haar niet te dwingen dit los te laten en ze draait zich om en stuurt wat zand bijna tegen de zandmeesters. De toren is er echter weer vandoor en heeft enkele meters omlaag gewonnen. Toph heeft al haar kracht nodig om de toren boven het zand te houden en de zandmeesters gaan er met de drie zandglijders en Appa op sleeptouw vandoor. Toph schreeuwt naar de toren dat die niet verder mag zakken. Ze draait zich om en stuurt nog wat zand naar waar zij denkt dat de zandmeesters zijn. Ze hoort de toren weer verder zakken en roept heel hard nee tegen de toren. Ze stopt het zakken en mompelt voor zich uit dat het haar spijt dat ze Appa niet kon helpen. We zien Appa verdwijnen in een stofwolk.

Katara rent voor haar leven met de geestige uil op haar hielen, ze duikt tussen een paar boekenkasten en krijgt het voor elkaar uit het zicht van de geestige uil al weer achter een ander kast te zitten. Ze zit daar en probeert heel stil te ademen met Momo op schoot. Momo heeft zijn staartje echter niet in dekking en Wan Shi Tong zegt dat hij tenminste een diersoort kan toevoegen aan zijn collectie. hij pikt net te laat, Katara is er al weer vandoor. De geestige uil kronkelt slang achtig tussen de boekenkasten en over de galerijen achter Katara aan. Achter Katara hangt nu het koord naar de toren ramen en ze staat nu gereed om water te sturen. Wan Shi Tong zegt dat ze hier niets heeft aan haar waterstuurkunsten. Hij verkondigt dat hij de Noordelijke waterstijl beheerst, zo ook de Zuidelijke waterstijl en zelfs de Nevelige moeras stijl. Op dat moment komt Sokka omlaag vallen nadat hij bij Aang aan de vlieger een lift omhoog gekregen heeft. Zoals bij Sokka gewoon is valt hij aan met een kreet deze keer een "HmmmJa" Sokka heeft een boek met zeer zware stof op het hoofd van de geestige uil geslagen. De geestige uil valt versuft op de grond en Sokka zegt hem dat dat de Sokka Stijl is. Aang is al boven en Sokka en Katara volgen aan het koord. Sokka heeft zijn tas vol. Na enkele meters stopt Sokka en roept de professor om mee te komen. Professor Zei zit in een kring van boeken die hij allemaal wil lezen. Hij zegt dat hij niet weg gaat, hij kan het niet, Hij is te lang op zoek geweest naar deze plek. Er is op de hele wereld geen kennis collectie zoals deze. Hij zegt hier wel een eeuwigheid te kunnen blijven. Katara roept Sokka verder te klimmen, de geestige uil begint weer te bewegen. De geestige uil heeft het koord beet en trekt het kapot zodat Sokka en Katara vallen. Aang ziet dit gebeuren en vangt ze vliegend op. uit alle macht sturend krijgt hij het voor elkaar met twee passagiers de toren uit te vliegen. Op dat moment is het Toph teveel en de toren schiet onder haar handen door naar beneden. Door de schok is Toph een eind achteruit gevallen. Er blijft een diepe kuil achter waar zojuist nog een toren stond. Sokka zegt juichend dat ze hem hebben. Er is een zonsverduistering op komst. Nu kan de vuurnatie het wel schudden. Aang kijkt rond en rond en loopt naar Toph toe hij vraagt waar Appa is. Toph is nog boos en heeft de pest in omdat ze Appa niet kon helpen ze schud haar hoofd. Aang staart voor zich uit en er komen tranen op in zijn ogen.

Grappig[]

  • Toph zet na het afzeggen van haar vakantie plannen haar ijskom zo hard op tafel dat de kaarten onder de spetters zitten.
  • Sokka zegt dat ze zonder het planetarium nooit te weten komen wanneer de volgende zonsverduistering plaatsvindt. De mechanist in de Noordelijke luchttempel maakt later een apparaat om aan te geven wanneer de zonsverduistering precies plaats zal vinden. De kennis om dit apparaat te maken vereist van Leonardo dat hij uit kan rekenen wanneer de verduistering plaats vindt. Maar dit is voorkennis.
  • Alle drie de kinderen lezen best goed. Er moeten veel boeken geweest zijn op de Zuidpool en in de Zuidelijke luchttempel.

Foutjes[]

  • Professor Zei overhandigt Wan Shi Tong een boekwerk dat niet in een van zijn tassen gezeten kan hebben, daar is het te groot voor. Dit moet uit een binnenzak gekomen zijn. Deze kronkel geldt ook voor een watersturing rol en opsporings poster die je toevallig bij je hebt.
  • Katara vergelijkt de zonsverduistering met het verdwijnen van de maan als was dat een maansverduistering. Het verdwijnen van de maan en een maansverduistering zijn heel andere verschijnselen.

Citaten[]

Dirigent[]

Aang zit te fluiten bij de bosmarmotten

Aang
Ik stamp zo een heel orkest uit de grond.
 

Kronkelsporen in het Zand[]

Toph met overslaande stem in het cafe bij de Mistige Palm oase.

Toph
Dus u heeft jaren lopen zoeken
in de woestijn naar iemands boekenkast ?
 

Een Stapeltje Papier[]

Toph bij het niet naar binnen gaan van de bibliotheek.

Toph
Ik heb wel eens een boek vastgehad,
maar het is niet echt iets voor mij.
 

Kennis Kent Geen Tijd[]

Professor Zei zit temidden van de boeken in een zinkende bibliotheek.

Professor Zei
Ik kan hier wel een eeuwigheid blijven.
 

Verschijningen[]

Optreden van karakters en andere herkenbare dingen

Mensen[]

Dieren[]

Voorwerpen[]


Geesten[]

Plaats[]

Overige[]

Advertisement